İşte Bilal Meşe’nin “Bir gol yemeden vites artıramıyor” başlıklı yazısı:
“En ufak makus gidişatta, her ne işse faturayı hopp teknik adama çıkarırız, alışmışız! Ya oyuncu tercihlerini ya da tabeladaki skora bakarız, gerçekleri unuturuz! Bu oyunun asıl aktörlerini adeta sümen altı ederiz! Hiçbir teknik adam bindiği kısmı kesmez, hele Güneş üzere bir deneyim aslaaa! Beşiktaş formasının yükü var, onu taşımak mangal üzere yürek ve de yetenek ister. O formanın içine giriyorsanız, varınızı yoğunuzu ortaya koyacaksınız, lamı cimi yok arkadaş! Paralarınızı tıkır tıkır alıyorsunuz, bir eliniz yağda, bir eliniz balda, daha ne istiyorsunuz?
Bu oyunda işler aksi gitmeye görsün, Trabzon mağlubiyetinin esintileri hala Beşiktaş’ta sürüyor, hüzünleri yüzlerine yansıyor, atamamışlar üzerlerinden! Kayseri çantada keklik değil, bunu birinci yarıda gördük. Efendim topla oynama yüzdesi Kartal’dan yana fakat topla oynasan ne olur, oynamasan ne olur, istersen al konutuna götür, konum üretimine yansımıyorsa ne manası var ki! Koca birinci yarıda Ghezzal ve Chamberlain’in kaleyi bulan şutları var, hepsi o kadar!
Bir duran top, art direkte Mane, başla tamamladı, üstelik dakika 47! Bu gol Kartal’da tokat tesiri yaptı, gerçek kimliğine büründü, Kayseri’ye adeta nefes aldırmadı. Kartal’ın aklı başına geldi, evvel Aboubakar, akabinde da maç mühletince deneyen Chamberlain Kartal’ı ipten aldı! Ahh kaptan Cenk ahhh, at o golü, hem sen, hem de kadro rahatlasın, tek farklı galibiyetler düşüncelidir, biliyorsun.
Ve Beşiktaş, ikinci yarıdaki baskılı oyunuyla, bence çok kıymetli bir galibiyet aldı. Trabzonspor mağlubiyeti ile şoka giren Kartal, o denli yahut bu türlü üç puana kanat çırparken, benzetme yerindeyse, komadan çıktı, Kayserispor’a da birinci mağlubiyetini tattırdı.”
